گروه سیاسی جهان نیوز، حسین خان بابازاده: حسام‌الدین آشنا مشاور رئیس جمهور در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان، درباره تحریم محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه ایران، گفت: محمدجواد ظریف موفق‌ترین، معتبرترین و متخصص‌ترین وزیر امور خارجه ایران از زمان شکل‌گیری این وزارت خانه تاکنون است.

آشنا گفت: محمدجواد ظریف نه‌ تنها وزیر امور خارجه بلکه معمار سیاست خارجی نوین ایران هم محسوب می شود. ترس وزارت خارجه آمریکا از ظریف نه‌تنها بخاطر  تسلط او بر زبان انگلیسی یا توان بالای او در مذاکره بلکه بخاطر اندیشه‌های بلند، جهان شمول و توانایی کم‌نظیر ظریف در استدلال به نفع مصالح ملی ایران است.

رئیس مرکز بررسی‌های استراتژیک در ادامه افزود: کسانی که فکر می‌کنند ظریف فقط سخنگوی ایران در خارج است، سخت در اشتباه‌ هستند؛ چرا که او بالاترین مسئول و قوی‌ترین تصمیم‌ساز و فرمانده میدان در سیاست خارجی ایران است. ایران تنها یک رهبر، یک دولت و یک وزیر امور خارجه دارد.

بیشتر بخوانید:
آشنا: ما در چرخه باطل انتقام نخواهیم افتاد!
اقدام طوفانی فتاح داد آشنا و دوستان را بلند کرد
وکیلی: حسام الدین آشنا فرد بسیار مرموزی است

هرچند جنس مواضع آشنا در طول شش سال گذشته در اغلب موارد حاشیه ساز بوده اما به آقای مشاور رسانه ای رئیس جمهور توصیه می شود ناراحتی و تاسف خود از تحریم خبیثانه وزیر امور خارجه را همچون سایر فعالان سیاسی با ادبیات منطقی مطرح کنند و از ادبیات تملق آمیز برای توصیف آقای ظریف خودداری کنند. مواضع و اعمال سوال برانگیز آقای ظریف در شش سال گذشته و همچنین اصلی ترین خروجی کارنامه ایشان یعنی سند پر نقص و بدون دستاورد برجام در مقابل دیدگان مردم قرار دارد و قضاوت درباره استفاده از عباراتی نظیر موفق ترین، متخصص ترین و همچنین تبحر ایشان در استدلال به نفع منافع ایران باید به عهده مردم واگذار شود. همچنین آقای آشنا باید توضیح دهند با کدام استدلال به ظریف عنوان «معار سیاست خارجه نوین ایران» را اعطا کرده اند؟ در حقیقت آشنا خواسته یا ناخواسته ناکامی های خارجی حاصل در دوران ریاست روحانی و وزرات ظریف را به پای نظام اسلامی نوشته اند. معمار سیاست خارجه نوین ایران بدون شک رهبری معظم انقلاب اسلامی هستند که با تدابیر ایشان روزانه بر عزت، قدرت و همچنین عمق نفوذ جمهوری اسلامی افزوده می شود و کشوری های به اصطلاح ابرقدرت در برابر جاسوسی ها و راهزنی ها پاسخ درخور دریافت می کنند و چاره ای جز عقب نشینی و پذیرش خواسته‌های ایران اسلامی ندارند. آقای ظریف در بهترین حالت مسئول دستگاه سیاست خارجه ایران برای تحقق این منویات است که تجربه نشان داده در مواردی که خلاف این منطق محکم عمل شد و ازخطوط قرمز ترسیمی عبور کردند، دستاوردی جز خسارت و ضربه به منافع ملی ایران حاصل نشد.

در آخر باید گفت که ظریف از سوی کسانی تحریم شد که بیشترین حسن ظن را به آنان داشت و برای اعتماد کشورش به آنها تلاش وافری کرد. آقای ظریف که می گویند: « برای من افتخار است که به خاطر این مردم تحریم بشوم به خاطر دفاع از این مردم، گرچه هنوز هم احساس حقارت و دین در برابر این مردم می‌کنم» باید بهتر از همه مطلع باشند که اوضاع پیش آمده ناشی از اعتماد به دشمنان یک ملت و همچنین انفعال و خنده در برابر اخم، خشم و بدعهدی طرف گستاخ غربی در بزنگاه اجرای تعهدات است و امروز این موضوع دامنگیر شخص آقای ظریف هم شده است.